مهمترین خصوصیات یک مدیر موفق

مهم‏ترین خصوصیات مشترک در تسهیل دستاوردهاى یک مدیریت موفق بدین قرار است:

بهبود عملکرد: یکى از اهداف تمامى طرح‏هاى تسهیم دستاوردها، بهبود عملکرد است.

این عملکرد که ممکن است به سختى اندازه‏ گیرى شود، با استفاده از کل زمان واقعى، در مقابل زمان استاندارد و یا اندازه ‏گیرى فیزیکى میزان ستاده، در مقابل میزان داده‏هابه دست می ‏آید و با روش‏هاى محاسباتى گسترده و بر اساس بهبود سیستم، صورت مى‏گیرد.

دست‏یابى به چیزى: در این رویه، مدیر همواره باید سعى کند که به سمت ارتقاى خود و سازمان و نیروها حرکت کند. این مهم، بیانگر این مسئله است که سازمان نه فقط در چرخش باشد، بلکه باید به گردش در آید و به روزمرگى نیفتد؛ حضرت امیرالمؤمنین على(ع) مى‏فرماید: کسى که دو روزش مساوى و شبیه هم باشد، ضرر کرده است.

تسهیم همه یا بیشتر کارکنان: در گذشته و حتى در مدیریت کلاسیک، طرح تسهیم دستاوردها، گروه انتخاب شده‏اى از کارکنان، مانند کارکنان ساعتى یا کارکنان رسمى سازمان، را شامل می ‏شد؛ اما امروزه براى بالا بردن موفقیت سازمان و ضریب رضایت شغلى و رضایت حرفه ‏اى، جهت اصلى به سوى شامل نمودن تقریباً تمام افراد است.

مشارکت کارکنان: بسیارى از برنامه‏ ها با مشارکت به موفقیت نزدیک‏تر است. امروزه حرکت سازمان‏ها به گونه‏اى است که در بخش‏هاى دولتى و خصوصى، مشارکت قابل ملاحظه کارکنان را می ‏طلبد و توسعه بهتر، همکارى، ارتباطات، کار و دست‏یابى به هدف‏ها مورد تأکید قرار می گیرد. امروز در بحث موفقیت مدیران، مفهوم کار هوشمندانه‏ تر مطرح است که به طور معمول، نیازمند اشکالى از توانمندسازى و مشارکت کارکنان است.

جهت‏گیرى دراز مدت: زمان، عامل مهمى در امر مدیریت است و جهت‏ گیری‏هاى یک مدیر بایستى در ظرف زمان تعریف شود و عمده فعالیت‏ها نیز در دراز مدت ترسیم گردد. متأسفانه غالب سازمان‏هایى که به آنترویى مثبت استهلاک تدریجى دچار مى‏شوند و کم‏تر به سمت آنترویى منفى (باز یافت مجدد و مهندسى مجدد) روى مى‏آورند، به خاطر برنامه‏ها و دستاوردهاى کوتاه مدت است و این مسئله سبب ایجاد مشکلاتى در به کارگیرى مشارکت کارکنان مى‏گردد.

عدم جهت‏ گیرى انفرادى: از آن جایى که تسهیم دستاوردها، یک جهت‏گیرى گروهى است، لذا ظاهراً جهت‏گیرى انفرادى یا گروه‏هاى کوچک، نمى‏توانند شامل یک سیستم گردند و لازم است که قبل از اجرا، اکثر شرکت‏ها جهت‏ گیری‏هاى انفرادى را حذف نمایند.

اداره کردن افراد در محیط کار: یکى از رمزهاى موفقیت یک مدیر کار آمد، کار کردن با گروه‏ها به عنوان رهبر یک گروه یا مدیر چند گروه مجاز است که بخش مهمى از وظایف او را در برمى گیرد. تمایل به انجام کارهاى گروهى، به دلیل پیدایش روش‏هاى کارى چند مهارتى و جایگزین شدن ساختارهاى غیر سلسله مراتبى به جاى ساختارهاى سنتى سازمانى، روزبه روز افزایش می ‏یابد.

مدیر موفق در ایجاد یک گروه کارى موفق، نقش تعیین کننده‏اى دارد و یک گروه کارى خوب، محصول فرماندهى یک مدیر است. یک گروه کارى خوب، نیرویى است زنده، در حال تغییر و پویا که در آن تعدادى از افراد به منظور همکارى با یکدیگر، دور هم جمع شده‏ اند و به ارزیابى نقطه نظرات مختلف می ‏پردازند و با کمک همدیگر در جهت رسیدن به اهداف خود تلاش مى‏کنند.