اصول و تکنیکهای برنامهریزی در روابط عمومی
مقدمه
پنج وظیفه اصلی مدیریت عبارتند از: برنامهریزی، سازماندهی، به کارگیری نیروی انسانی، رهبری و نظارت در میان همه وظایف مدیریت، از جمله مدیریت روابط عمومی، برنامهریزی فعالیتهای بلندمدت، میان مدت وکوتاه مدت از زمره بنیادیترین وظیفه واحدهای روابط عمومی است. برنامهریزی میان جایی که هستیم و جایی که میخواهیم به آن جا برویم پلی میسازد. برنامهریزی حرکت از وضعیت موجود به وضعیت مطلوب است و ما را از انچه که اکنون هستیم به آنچه که میخواهیم باشیم هدایت میکند.
روابط عمومی اکنون از مرحله روزمرگی، انفعالی، انجام فعالیتهای خدماتی صرف، بیهدفی، اقدامات مقطعی و موردی گذشته و به مرحله تهیه و تدوین برنامههای راهبردی و برنامههای عملیاتی درازمدت، میانمدت و کوتاهمدت سنجیده و هدفمند و دارای منطق و استدلال صحیح پا نهاده است. برنامهریزی فعالیتهای روابط عمومی به عهده روابط عمومی و همکارانش و احیاناً یاری گرفتن از مشاوران خارجی از سازمان میباشد. برنامهای که برای کار از سوی مدیر روابط عمومی و کارشناسانش تهیه و تنظیم میشود از بطن برنامههای راهبردی و بلندمدت سازمان که از سوی مدیریت سازمان تهیه و طراحی شده سرچشمه میگیرد. در حالی که مدیران بلندپایه سازمان با مشورت مدیر روابط عمومی، برنامههای عمومی سازمان را تنظیم میکند مدیر واحد روابط عمومی برنامههای روابط عمومی را از درون این برنامهها استخراج میکند.