امروز، برنامهریزی رکن اساسی در مدیریت است و هیچ کاری بدون تدوین یک برنامه مدون و مکتوب که در آن اهداف، راههای نیل به آنها وزمانبندی این طی طریق روشن شده باشد، انجام نمیگیرد. در روابط عمومی نیز که یکی از ارکان آن «برنامهریزی» است. این موضوع اهمیت مضاعف پیدا میکند. روابط عمومی حتماً باید بایک «برنامه عمل» مدون راه خود را به سمت اهداف معین پیش گیرد و حتی برای امور پیشبینی نشده و برای بحرانهای اجتماعی بالقوه فکر و برنامه قبلی داشته باشد. برای انجام برنامهریزی در روابط عمومی، باید از یک طرف عناصر اصلی حوزه کار روابط عمومی را مشخص کرد و از طرف دیگر اهداف مؤسسه و انواع مخاطبان مؤسسه را در نظر گرفت و آنگاه با توجه به ویژگیهای هریک از اقشار خاص مخاطبان ضمن لحاظ کردن اهداف مؤسسه در قالبها و مجراهای مناسب، القای فکر کرد و به عبارتی، پیامی راتدوین و ارائه کرد.